’T WINKELTSJEFAN SMOARGE DURK
Tekst : Marcel Smit
Muzyk : Rolf van der Neut
De sinten fleagen my út ’e bûse
Ik hie noait in sint yn ’e sok
De kastlein moast faak noch barre
’k Hie it gauris mei de frou oan ’e stok
De moanne is langer as myn lean
Faak is dat in wike as twa
Myn frou begrypt der neat fan
Dy wol my wykeins te beunen ha
Ik ha altyd in protte wurke
Dus no is ’t de beurt oan myn frou
Hja hat al jierren lang profitearre
Fan myn gebealch en gesjou
Hja hat hjir en dêr west te praten
De petearen giene hiel best
Ferkeapster yn in winkeltsje
hie krekt wat foar har west
Refrein
Myn wyfke werkt ergens op ’e Weaze
’k Kom einliks noait by har op ’t wurk
Neffes my ferkeapet sy ûnderguod Yn in winkeltsje fan smoarge Durk
Bregje
De sinten komme mei bakken binnen,
ik stean nergens mear yn it kryt
Ik ha noait witten dat ûnderguod safolle sinten opsmyt