HEIT & MEM

Tekst : Marcel Smit
Muzyk : Rolf van der Neut

Heit, kom no ris by my, ha ’k oait wol ris tsjin dy sein
hoe tankber as ik bin, dat ’k froeger yn jim hûske lei
Heit hat my makke hoe’t ik no bin Ik bin hiel tefreden, der is neat wat better kin

Mem, ha ’k dy oait wol ris ferteld, do bist foar my hiel bysûnder
Al hiel wat jierren lyn wie ik dyn earste wûnder
Maklik hat it ek net altyd west, jim wiene ek wolris lulk,dan hie ’k it ferpest
Mar jim hienen altyd wol gelyk, achterôf, doe wie it bryk

No’t ik wat âlder bin en sels besef kin ’k net oars sizze as: “Bedankt, ik hie it best.”
As myn lytse no ris ûndogens is, tink ik earst wer werom foardat ’k wat sis
Je sill’ fêst wolris tinke: “Heit, dit is bryk”, mar as se grutter is sil se sizze: “Heit hie toch gelyk!”